Friday, July 28, 2006

Jo flipo....

... he aprovat el nivell D de Català!!!! Estava claríssim que l'oral havia anat bé, però l'escrit, particularment tota la part d'excepcions i rareses, psé, psé.... Ára només em falta saber exactament com a que m'acredita aquest títol... Bé, el que compta és que ja tinc un altre més per la col.lecció!!! Amb aquests resultats, com voleu que m'aturi?

Tuesday, July 25, 2006

La magia tiene sus límites

Tercera clase de remo, primera con iola... (iola es el tipo de embarcación, no una amiguita que me acompaña). Se supone que yo tengo que dominarla a ella, pero ella me domina a mí... por el momento.

Pero el título el post no tiene tanto que ver con esta dificultad momentánea como con un fragmento delicioso de un libro que estoy leyendo... se lo leí a unos amigos el sábado y nos reímos muchísimo, así que creo que vale la pena publicarlo.

El libro es sobre el simbolismo de los cuentos de hadas, y habla de que los enanitos de Blancanieves son una representación de la madre perdida:

"(...) Por añadidura, la caracterización interior de la casita refleja los orígenes maternales de los enanos. Descrita por los hermanos Grimm como "lo más limpia y bonita posible" , hasta las camas tiene hechas. Es difícil concebir que siete machos adultos -por muy diminutos que sean-, viviendo en un acuartelamiento cerrado, mantenga una casa pulcra y ordenada. La magia tiene sus límites".

El autor es un hombre, Sheldon Cashdan, y el libro es La Bruja debe morir. Madrid: Debate, 200. El fragmento viene de la pág.: 64.

Wednesday, July 19, 2006

¡Ay!

Primera clase de remo... dos horitas batallando con la caña, el tope, la empuñadura, el "chimichurri"... bueno, la nomeclatura no la domino todavía, y la embarcación tampoco. A la primera ida me he quedado atrapada en un rinconcito idílico, y cuando ya el profe venía a rescatarme, he conseguido salir ¡¡yo solita!!! Después me ha felicitado y todo, que si "hay gente de 30 y 40 años que se queda encallada y no sale"... Pero ¿cuántos años se debe pensar que tengo? En fin, no me voy a delatar... no tengo sensación de agotamiento, pero lo digo con la boca pequeña por las agujetas que me puedan atacar mañana...

Por hoy, ¡prueba superada!

Tuesday, July 18, 2006

Hoy quiero ser italiana!!!

Y no lo digo porque sean campeones del mundo (por cierto, qué pesaítos que están con el tema). Es que la hospitalidad toscana es estupenda... me han hecho sentir como en casa. ¡Qué coño! ¡¡Mejor!! Desde la llegada al aeropuerto, que empalmó con la despedida de soltera, hasta el regreso, que empalmó con un pequeño tour, han sido cuatro días amablemente intensos.
Aqui al lado, veis a la Marghe camino del ayuntamiento, acompañada de Cristina, la testigo, y de Paoletta.

Alucinante lo fácil que es entenderse con los florentinos, con un nada de esfuerzo, basicamente, acabarlo todo en "i", y pronunciar muchas "ch", ya te preguntan "Dove ai imparato l'italiano?" (¿Dónde has aprendido italiano?). La respuesta, adorables mentirosos, es "Qui, adesso!" (Aquí, ahora).
A la derecha, la Fiorellina con la menda, después de la boda.
Después fuimos a un restaurante típico, donde degustamos un típico banquete toscano (sin pizza ni pasta, para los que aún no hayan roto los mitos de la cucina italiana).

El único mal recuerdo van a ser las picaduras de mosquitos (tzantzare). Estoy descubriendo que pican más al tercer día que al segundo o al primero. Espero que la cosa no pase de aquí.
La última foto de la selección corresponde al final de la fiesta, que se celebró en medio de un prado, y que incluía un grupo de música balcánica y la selección musical de las mejores jugadas de Italia en el mundial, junto con éxito de ayer y de hoy. En ella podéix ver al guapísimo novio marcándose unas cuantas canciones subidas de tono... yo sólo entendía los tacos...

Thursday, July 13, 2006

Das Leben ist ein Traum...



... machen Sie ihn Wahr!!!!

Y si!!!! Suíza parece un país de sueño cuando se va de vacaciones y te encuentras con amigos adorables... Qué bonitas las vaquitas, qué bonitas las montañas, qué rica la crema doble de Fribourg, qué bien suena el festival de Jazz de Montreux, cómo quiero a mis amigos...

La vida a veces es un sueño hecho realidad... y yo tengo que irme a dormir ya... más detalles cuando vuelva de Florencia porque...

...LA FIORELLINA SI SPOSA!!!!! Aquí viene una foto de sus tiempos de soltera, que están contados....



Tuesday, July 04, 2006

Olha que coisa mais linda....


Heute habt ein Freund von die Schweiz mich gebeten eine Übersetzung nach Portuguesisch zu durchsehen. Ich bin stolz!!! In die Foto, die Certifikat ich habe vor kurzem bestanden. Die Prüfungen waren in Jena, tiefe Deutschland. Deshalb schreibe ich den Text auf Deutsch!!!



Gente, isso aí é o certificado Celpe-Bras, o mais charmoso que eu já vi... o exame eu fiz na Alemánia profunda, no mes de outubro 2005. Ainda bem que as instrucções para o examen foram fornecidas em brasileiro, porque o meu alemão, apesar da exibição là na frente, é ainda hoje bem fraquinho... aos pocos melhora, eu nao paro até poder filosofar em alemão!!! ;-) sempre que não me faça piorar minha flor-do-Lácio-Sambódromo-Lusámerica-latim-em-pó...

Monday, July 03, 2006

Holly summer nights...


The heat fades away, the twilight arrives, and you sit in a terrace to sip a cold glass of cava... then, if you are really lucky, or simply if you choose the place well, some live music comes to meet you... Today were the Barcelona Serenaders, and excellent dixieland quartet, with a trombon-crooner and a washboard spontaneous.

Sunday, July 02, 2006

Xiiiii!!! O qué aconteceu?

Gente, acabei de conhecer a notícia no jornal!!! A amarelinha está fora... sinto muito, eu tinha certeza que ela ia bater a França. No 98 doeu, ainda lembro as teorias de conjura que o Márcio e o Edson espalhavam là na FGV de Botafogo... o que é que agora se diz no Brasil? Na Espanha só se fala de vingança dos vovozinhos... tanta piadinha que a gente já fez sobre a idade média da selecção francesa, e tiveramos que engoler sapos. Ainda bem que não ligo em futebol. O único mundial que eu já acompanhei foi aquele da França... também não tinha outro jeito, até os treinos interrumpiamse para assistir o jogo da selecção brasileira. Com certeza vocês sacudem a poeira d'aquí a cuatro anos!!

Catarsis


Poco importan los motivos que nos llevaron
hasta el Espai Sucre... el caso es que lo conseguimos: UNA CENA ***SÓLO*** DE POSTRES!!! Con su sopita y todo. Y doy fe de que no empacha. En la foto, Helena portándose como una campeona y rematando con una dosis de chocolate coulant... hay fotos más nítidas, pero la expresión facial se podría calificar de pornografía gastronómica.

Ariadna fa 3 mesos!


Divendres la tieta Rossella i la tieta Mer van anar a veure la Galitona i family. L'Ariadna feia tres mesos i molt goig, i la Montse estava guapísssima. S'hauria de recomanar com a cosmètic allunyar-se de segons quines feines, en comptes de tanta crema i tanta punyeta... Dóna gust compartir una tòrrida tarda d'estiu amb amigues de somriure càlid.

De tornada a Barcelona, mos al Babia, i per increïble que sembli la Rossella va preferir tornar a casa a treballar i guanyar calerons per mantenir el seu Aquillino (gat) en comptes d'acompanyar-nos a la Lurdes i a mi al concert de jazz de la Ciutadella. Encabat, cocktails al Gimlet, i el que ens va costar que ens deixés de "rodolar el cap" per poder agafar la moto....

Per cert, està el Born a petar de guiris...